Maymuş'a Veda

 2021 yılının Şubat ayının dördü, gece 03.20 gibi Maymuş'u, hem en yakın arkadaşım hem de çocuğum gibi olan Maymuş' u kaybettim. Yaşadığım bunca sene içinde başıma gelen en güzel şeydi o, en güzel hisleri onunla yaşadım, beraber büyüdük, hasta olduk, özel bir iletişim geliştirdik aramızda, canımız yandığında birbirimize anlatabiliyorduk, daha da önemlisi aramızdaki güven bağı çok kuvvetliydi.O kadar kuvvetliydi ki hastayken korkudan veterinerden kaçtığında bile zor da olsa on bir gün sonra evine gelmeyi başardı Maymuş. Beni hiç yalnız bırakmadı, ben de onu elimden geldiğince yalnız bırakmamaya gayret ettim. İlk hasta olduğunda yılbaşıydı, okul dönüşü tüm gün ona bakmıştım, sabaha kadar dayanamaz diye çok korkmuştum, ama sabah zıpır bir şekilde üstüme atlamıştı, güçlü bir hayvandı Maymuş, savaşmaktan da hiç korkmazdı, gezentiydi, giderdi biraz gezer yine yanıma gelir yatardı, göbeğini sevdirirdi. Bazen de patisini koluma atardı, bazen kitaplarımın üstüne yatardı ders çalışmama izin vermezdi, bazen yemek yerken masaya çıkardı, gözlerini öyle bir ederdi ki dayanamazdım ne yiyorsam ona da verirdim, bu yüzden de zamanla bana benzedi sanırım, makarna bile yerdi Maymuş, puding ve hatta aşure bile. Ama mama seçerdi, beni de deli ederdi, denemediğimiz mama kalmamıştı. Bazen küserdik, odama girmezdi o zamanlar, ta ki ben onu, ona kızmadığıma ikna edene kadar. Kulağının kenarında minik bir kesik vardı Maymuş'un, yabani olduğu için kedilerle kavga ederdi, o zamanlardan birinde oldu muhtemelen, ama ben seviyordum, karakteristik bir özellik katıyordu ona. Bahçede güneşlenmeyi, odanın köşesinde oturmayı, ben ders yaparken kucağımda uyumaya bayılırdı, ben de o yanımdayken çok huzurlu olurdum, bir şeylere stres etmezdim. Sadece nefes alıp verişini dinlerdim bazen, müzik açardım ikimiz için, rahatlardık. Korktuğu zaman yanımdan ayrılmazdı, bilirdi onu her zaman koruyacak birisi olduğunu, beni en çok bu etkiliyor, bana güvendiğini bilmek beni çok mutlu ediyor hala. Ona bakarken ben de çok şey öğrendim, daha hassaslaştım, bencil olmamanın ne demek olduğunu daha iyi anladım veya karşılıksız bir şeyler yapmak ne demek ben bunu Maymuş ile öğrendim sanırım. Şu yaşıma kadar bir sürü hayvan ile tanıştım, hayvan besleyerek büyüdüm, hepsini ayrı ayrı çok sevdim, yine de Maymuş çok farklıydı, neredeyse altı senedir her gün benimleydi, şansımıza son senemizde ikimiz de sürekli evdeydik ve beraber daha çok zaman geçirdik, bunun için minnettarım.Son anına kadar yanında olabildiğim için minnettarım. Aksi takdirde çok çok üzülürdüm. Şimdi sabahları beni uyandıran, yemeğime dadanan, bardağımdan suyumu içen, hatta kitaplarıma çişini yapan, ayağımın dibinde benimle uyuyan bir Maymuş yok. Yine yakınımda ama sadece canlı değil ve ona dokunamıyorum. Son zamanlarında çok acı çekti Maymuş, Dilara ablası da ben de elimizden geleni yapmaya çalıştık, yemek yiyemiyordu, enjektör ile besledim hep, su bile içemez hale gelmişti, son gününde acı bir miyavlaması vardı, canı yanıyor gibi hissediyordum, tek yapabildiğim kucağıma alıp onu sevebilmekti, bir nebze olsun onu rahatlatmak istiyordum. Son gün tüylerini fırçaladım, besledim, burnunu ve gözlerini temizledim ve uyusun diye kutusuna yine ayağımın ucuna koydum. Geç uyuduk zaten gözleri hep açıktı, o gün pek yorgundu, sonra bir saat kadar uyuduk ikimiz de. Gece 3 gibi kartondan çıkmaya çalışan Maymuş beni uyandırdı, hızlı hızlı nefes alıyordu, çok korktum hemen kucağıma aldım, konuştum onunla, sevdim biraz, olayın şokuyla yine de sakin kalmışım diye düşünüyorum şimdi. Sonra yüzüme baktı, gözleri kocaman oldu, nefesi de hemen ardından gitti.Dobby ve Harry Potter sahnesini çok severim ama gerçek hayatta bu sahneyi yaşayacağımı düşünmemiştim hiç. Bebekliğinden beri kucağımdan inmeyen Maymuş bana yine kucağımda veda etti.İyi ki yanımdaydı o sırada ve iyi ki onu tek bırakmadım son anında, en azından mutlu öldü Maymuş diye teselli bulmaya çalışıyorum. Şimdi yine yakınımda Maymuş, hemen arka bahçemizde, sabahleyin mezarına güneş vurmuştu, çok severdi güneşlenmeyi. Başka bir dünyada yine buluşuruz belki Maymuş, seni hiçbir zaman unutmayacağım, seni seviyorum. İyi ki vardın 💚